saya tertanya-tanya, adakah saya gila?

sy memiliki kehidupan yang sy rsa sgt besyukur, tidak mempunyai kekurangan mahupun kecacatan. tapi kenapa setiap hari sy hidup tanpa keyakinan, sy risau semua yang sy ada akan hilang. adakah sy gila?

    sepanjang menjadi remaja (lani pn remaja lg nohh), sy telah merasai percintaan. boyfren mahupun skandal. knapa sy mesti terjebak dgn percintaan yg kununnya membuang masa ini? kerana cinta bole membuat kan sy hepi, dan ruang kosong di hati sy dpt dipenuhi. tapi, lidah lg kn tegigit apatah lg suami istri, dan apatah lg COUPLE. stiap kali hubungan sy goyah, alat pengepam 'heart' sy mcm rosak je, (tak tahu membezakan hati dan jantung). jd adakah btol pecintaan dgn lelaki ajnabi mampu memenuhi ruang kosong di hati sy? kalau sy masih mengatakan 'ya',,adakah sy gila?

   sy sebenarnya tahu cara yang lebih efisyen untuk memenuhi ruang kosong itu, tetapi kenapa sy mengabaikannya? adakah sy gila? soalan kali ini dpt sy jwb dgn yakin, sy TIDAK GILA. walaupun sy tahu, tp sy x mampu melakukannya. dan sbagai seorg yg naturally pemls, sy mls hendak mencuba dan berusaha. oleh itu, biarlah sy melakukan hal2 yang sy pakar saja. jd CINTA, tolong jgn tinggalkan sy...

   kpd kwn2 sy yg selalu sengsara krn cinta, ingt la, cinta cuma satu alat untuk memenuhi ruang kosong. lau ruang tu msih x dpenuhi, cr la cinta br. hehehe...

 

gila atau tidak, ia subjektif...